Big fish

نمیدونم اینبار هم نوشته ام رو پاک خواهم کرد یا برات میفرستم یا تو خواهی خوند یا ... ، ولی صبح که از خواب بیدار شدم تو مغزم نشست که به خاطر تعهد دوستانه ام باید یک چیزهایی رو بهت بگم، اگر کلمات این نامه با همین شوقی در تو خونده بشه که من موقع نوشتنش داشتم حتما جایی از روزهات ردی برجا خواهد گذاشت :

نامه ای برای تو :
خام و نپخته بودم که دیدمت - کما اینکه تا پختگی هنوز فاصله ها دارم- نه وسوسه ی بدست آوردنت در من بود و نه اعتماد بنفس فهمیدنت نه حتی توانایی قد علم کردن در برابر حجم بزرگی که مقابلم میدیدم. ولی از همون اول مجذوب این شخصیت منحصربفرد شدم . انسان باانگیزه و پرتلاشی که رُس زندگی رو میکشید . با یک اختلاف بزرگ از بقیه ی آدمهایی که اطرافم میدیدم زندگی رو با قدرت شنا میکردی. شاید بعضی از تلاشهات از سمتِ کم تجربه ی من دست و پا زدنِ زیادی بود ولی تو خستگی ناپذیر جلو میرفتی . مدل برنامه ریزی مرتبِ مغزیت رو نمیفهمیدم .

من انسان بدخلقی رو مقابلم میدیدم که در عین حال روح لطیف و بیداری داشت .تمام روز در حال دویدن بود، توی فراغتش کوسه شکار میکرد، موسیقی گوش میداد با خودش خلوت داشت، موقع مستی بیشتر میخندید و این اواخر مهربان تر رفتار میکرد و با تمام قدرتش وقتی غیرمنصفانه توبیخم میکرد ، بزرگ منشانه عذرخواهی کردن هم بلد بود . البته وجه هایی از زندگیت هم بود که قطعا برام قابل شناسایی نبود .
با تمام این اوصاف من تو رو دوست داشتم و در خودم نمونه های خیلی خیلی کوچکی از تو رو پرورش میدادم بارها بهت گفتم الگوی منی . مصاحبت با تو برام ارزشمند بود چون همیشه چیز شگفت انگیزی برای رو کردن داشتی ، تجربه ای ، خاطره ای ، مطلب علمی ای، نگاه تازه ای. تو قطعا دایره المعارف پرباری از تجربه ها و مزه های زندگی هستی .
دنبال چیزی از تو نبودم. نه تو دست یافتنی برای من بودی نه من در مخیله ام میگنجید که بشه به چیزی مثل تو حتی ناخونک زد. همیشه احترام مودبانه غلیظی بین معاشرت بسیار رسمی ما جاری بود و خواهد موند.
ولی الان که با قلبم حست میکنم و میبینم تو شرایط پیچیده ای هستی ، فقط میخوام بهت یادآوری کنم تو قطعا، یقینا و بدون مکث ، انسان بزرگی هستی . هنوز که هنوزه بخشی از نقل قولهای من و دیگرانی . قدرت مدیریت و تسلط، تجربه و هوش تو و تلاشهای بی وقفه ات برای زندگی کردن آتشی هست که خاموش نمیشه حتی اگر اکسیژن و حرارت رو ازش بگیرند محاله دست از مبارزه برای شعله ور موندن بکشی . کسی مثل تو که اعتقاد داره باید مثل درخت ایستاده مُرد اینجا کمه.
خواستم بگم تو همیشه با چندین صد پله اختلاف از عامه ی انسانها با زندگی گلاویزی. از اینجایی که من هستم هنوز مرد کج خلق و بزرگی دیده میشه با قلبی بیدار که همواره تلاش داره عرض زندگیش رو بهره مند تر از طولش کنه پس توی کلاف دست و پاگیر این روزها کلافه نشو.

ماهیگیر! میدونم زندگی این روزها شکار بزرگیه و شاید دستهات برای کشیدنش زخمی اند. شاید احساس کنی خسته ای و تواناییت برای شکارش کم تر شده ولی یادت باشه توی این دهکده فقط یک نفر هست که خیال شکار ماهی بزرگ رو تو مغزش پرورش داده بقیه یا خوابن یا اصلا به همچین موضوعی فکر نکردن .
همیشه پایین پیامهای رسمیم برات نوشتم «پاینده باشید» چون از اون آدمهایی هستی که به این کلمه اعتبار میده .

لحن جسورانه محاوره ام برای حس نزدیکی روحی بود ، قطعا توی جهان روابط معمول، هنوز همون مدیر محترم مقتدر و دور از دسترسم هستی . بی ادبی تلقی نفرمایید .

پاینده باشید . دوست شما یلدا...