بهانه گیر

بهانه گیر 

بُق می کنم ، قهر می کنم ، حالم از زمین و زمان بهم می خورد . 

دوست ندارم اسمت را بیاورم 

و یک آن عاشقت می شوم 

دلم می خواهد مردانه مرا به سینه بکوبی 

و از آنِ خود کنی 

شاید به زمان یائسگی احساسهایم رسیده ام 

که چنین پیچیده است طومارم در هم ... 

پ ن : این روزهای غریب رو دوست دارم . روزهای عمیق تنهام نذارین .