بد بودن هم "خوب" است ...

نباید همیشه خوب بود . خوب بودن آدم را تبدیل می کند به خرفت بودن . دم دستی بودن . ساده بودن . محو بودن . خوب بودن می تواند آدم را راحت خنثی کند . پوچ کند . پاک کند . 

باید بد و خوب بود . خوب مطلق بودن گند همه چیز را در می اورد . باید قاطی بود . مثل سس . وقتی خوشمزه می شود که همه چیز تویش قاطی شده باشد . خوب بودن زیاد گند همه چیز را در می آورد . مثل وگان شدن من . که طعم همه چیز را برده است . حتی از میوه خوردن لذت نمی برم می خورم تا سیر شوم . هیچ چیز مطلقی جذاب و خوشمزه و خواستنی نیست . باید همه چیز قاطی باشد که دلت را نزند . 

عالی بودن یعنی تناسبی از خوب و بد کنار هم . باید به بد بودن به بد شدن به شر بودن فکر کنم . باید تمام شرارتهای خوابانده شده ام را دربیاورم و بتکانم . باید یادم بیاید به یک نسبت خوب و بد باشم . باید .... 

پ ن : فیلم closer رو دیدم . و باز هم ناتالی پورتمن . یک جای خاموش ذهن من . 

پ ن : یک چیز زنگ دار از black swan  تو ذهنم مونده  perfect ... 

پ ن : دلم تنهایی فلسفی خودمو میخواد. شکستن توی خودم . آروم غصه خوردن . این لحظه ها توی زندگیم لحظه های بی نظیری ان . لحظه هایی که حس می کنم عمیق ترم . 

پ ن : امروز بد بودن رو مزمزه کردم ... به دلم نشست ... 

پ ن : بی تعارف از هر کی بدت میاد بذار بدت بیاد . جرات ابراز داشته باش . خودت از هر کسی مهمتر هستی .