تصویر

صبح: سردرد تهوع آوری زمینگیرم کرده . درد و درد و درد . همچین درد سینوسی رو سالها بود تجربه نکرده بودم ‌‌. شیر از گاوهای هادی دوشیده شده رو میخورم و سبزی تند شاهی های سر زمین میخوره تو چشمم. هوای گرم و ماشین که دم کرده سردردمو کمتر کرده ‌‌‌‌‌ . دلم میخواد وسط رانندگی بخوابم. میرسم خونه و خوابم برده . زندگی همچنان جاریه .

عصر : گری و کیا تو باغچه ی آبپاشی شده توی سکوت خاک بازی میکنن ،با چند تیکه میلگرد و کاردک و لیوان مشغولن . یکی خاک میریزه تو لیوان اون یکی میلگردو فرو میکنه توش. صدای تلق تولوق ظرف شستن آذی از تو خونه میاد کوروش یغمایی زده زیر آوازه که یک روزی باران میبارد ، میشوید رنگ غمها را ، این نیز بگذرد ... زندگی ساده و جاریه .

شب : پسرا شامشونو خوردن اومدم تو حیاط. چه سکوتی . چند شبی هست بادهای وحشی شهریور نهال های لاغر باغچه رو رها کردن. باید کمی با خودم تنها باشم . کمی با خودم . تصویر پیچ جاده تو سرمه‌ . سالها پیش بابابزرگ این مسیر رو پیاده میرفته . سالها قبل مامان اینجای کوچه قدم برمیداشته‌ . بابابزرگ مرده و کسی نمیدونه من نوه ی مشتی علی اکبرم . بابابزرگ مرده ، مامان مشهده و زندگی همچنان جاریه ...

پ ن: مصاحبه دکتر میرابوالقاسمی رو گوش میدادم به گفته فرانکل سه چیز به زندگی معنا میده : کار، عشق، رنج . و رنج یکی از ابزار رشده ، پس همینه که آدمهای رنج کشیده بزرگتر میشن. هنوز فروید همه جا همراهمه و تا صفحه ۳۲ بیشتر پیش نرفتم ...

پ ن: سرچ میکنم #علیرضا_امتیاز . شیرازی هم بوده پس. یادم باشد گذارم افتاد شیراز بروم پیدایش کنم ماچش کنم . توی زندان هم کتابدار بوده است . آدم آگاه همیشه متفاوت و روادار است . بیش باد .